برنامه سی و سوم
ده سالگی: پایان دوره کودکی
10-13 سالگی: دوران پیش نوجوانی
13-19 سالگی: دوران نوجوانی
19 تا 26 یا 30 سالگی: دوران جوانی
30 سالگی به بعد: دوران بزرگسالی
بلوغ (جنبه فیزیکی و ظاهری)
به پدران و مادران توصیه می شود که با توجه به شرایط فرهنگی و خانوادگی و امکانات مالی، اگر احتمالا در این زمینه (ظاهر) کاری از نظر پزشکی، بهداشتی و زیبایی برای فرزندانشان می توانند انجام دهند، حتما این کار را بکنند.
زیرا از یک طرف احساس خوب راجع بع بدن و ظاهر، به آنها در جهت اعتماد بهنفس مثبت و افزایش حرمت نفسشان کمک می کند، و از طرف دیگر بر خلاف آنچه که بسیاری از مردم تصور می کنند، افرادی که احساس خوبی راجع به خود و بدن خودشان داشته باشند کمتر گرفتار سوء استفاده از این بدن و یا احتمالا انحرافات خواهند شد.
پسران دگرگونی های بیشتری از نظر فیزیکی و ظاهری و سپس روانی را در خودشان نشان می دهند.
مخصوصا در بچه هایی که ترشح این غدد که غالب اوقات از نظر پدر و مادر ناشناخته هستند سبب دگرگونی های رفتاری می شود را باید با مهربانی و ملایمت و صبر و حوصله پذیرفت تا بچه ها بتوانند خودشان کنترل لازم را به دست بیاورند.
1904-استندی هال
از نظر او این دوران بحران و طوفانی، مرحله ای است که بیشتر بچه ها به خاطر عدم آگاهی پدر و مادر و شرایط و موقعیت محیط اجتماعی، سخت آسیب می بینند و بسیاری از آنها در حالیکه مایه و زمینه ای به جهت انسان خوب عادی طبیعی سالم داشتند، متاسفانه به بیراهه و انحراف می افتند.
دوران نوجوانی: دوران جستجو به جهت یافتن خود و احتمالا بعد از مدتی یافتن دیگری و یا دیگران
فرزندان من و شمابیش از آنکه تحت تاثیر شرایط بیولوژیک و بدنی خودشان باشند، موضوع اصلی که آنها را می سازد و یا ویران می کند، رابطه ای است که در محیط خانواده و با پدر و مادر دارند.
علاوه بر موضوع خانواده، مسئله بسیار مهم و اساسی، موضوع مدرسه و همسالان و همالان کودک است که به آنها فرصت و امکان بهره گیری و لذت بردن از زندگی و یا احتمالا محرومیت و محدودیت و حرص و خشم و قهر را می دهد.
اگر نظام اجتماعی و به ویژه زمینه های سیاسی، مذهبی و کمی آموزشی، فرصت تجربه و رشد را از جوانان بگبرد، این خطر وجود دارد که در این ایم، آنها با انحرافات شدید و یا گرفتاری های فراوان اعتیاد و بیماری روبرو شوند.
نوجوان و جوان برای زنده بودن و زندگی کردن، نیازمند فضا و صفحه و صحنه دیگری است.
از یک طرف باید امکانات و فرصتهایی در اختیار او باشد و از جانب دیگر، با آزادی عمل توانایی آن را داشته باشد که در زمینه های مثبت و سازنده حرکت کند.
1- محیط ورزشی
2- محیط هنری
---> روابط دوستانه
- گوشه نشینی
- لذت طلبی
- فعالیتهای سیاسی و مذهبی
وقتی که محیط اجتماعی برای فرزندان من و شما آماده نباشد، این خطر وجود دارد که به یکی از این سه راه کشیده شود و در نتیجه وجود خودشان را نوعی تبه و تلف می کنند.
آگر محیط اجتماعی مساعد و مناسب باشد، فرزندان من و شما درگیر رشدی همراه با شادی، لذت و رضایت و آزادی و آزادگی خواهند شد.